We welcome...

We welcome...

dinsdag 8 november 2011

Proceduredag

Gisteren, 7 november, hadden we de proceduredag. Een slopende (mid)dag voor ons alledrie en daarom lagen we om 21.30 uur in bed, wat slapen we heerlijk hier. Harde bedden? Hier niet in ieder geval.

De dag van de overdracht en de proceduredag zijn de heftigste dagen. Joshua heeft de eerste nacht doorgeslapen (om 04.30 uur wakker en toen om 05.30 uur) en 's-morgens heb ik hem in bed genomen. Ik heb die nacht amper geslapen. Ging laat naar bed en zat vol met gedachten en heb het 01.30 uur zien worden.

Joshua had een moeilijke dag gisteren. Heeft duidelijk voor mij gekozen en ik heb hem de hele dag gedragen. Bij het ontbijt heeft hij wat rijstepap op en yogi, veel ging er niet in. Tussendoor in de taxi viel hij in slaap maar zodra we er waren, hup weer wakker. Wilde geen kaakje/crackertje en ook geen water (dat zou hij drinken). Later hoorden we dat hij ook 's-morgens een fles krijgt (ohhhhh) en daar zijn we vandaag mee begonnen. Bijzonder en fijn om hem de fles te mogen geven. De eerste nacht heeft hij amper een slok op en gisteren dus ook niet veel, wat zal hij honger gehad hebben die lieverd. Dat is vandaag allemaal goed gekomen. Maar nu eerst verder over gisteren, de proceduredag.

We ontbijten elke dag om 09.00 uur en daarna zijn we euro's gaan wisselen voor yuan bij de Bank of China, prima lopend te doen, vanuit het hotel naar rechts en alsmaar rechtdoor. Een imposant groot gebouw, wij moesten bij een klein gebouwtje naar binnen aan de zijkant. Boven ons loket stond VIP...dat mag wel ja! Na tig checks door de vriendelijk lachende dame met een nummer op haar badge in plaats van haar naam? was the exchange klaar. 's-Middags om 14.00 uur begonnen we met ons rondje Nanchang (variant op Den Haag haha) We hebben een vaste taxichauffeur en een comfortabele wagen, prettig. Gewapend met onze tas met documenten en babyspullen op weg naar:

1 Civil Affairs Naar de 27e verdieping! en nog waren we niet op de helft geloof ik. Wat een hoogte. Een grote ruimte met aan één kant vlaggen van alle landen die uit China adopteren en aan de zijkanten houten banken (het kan er blijkbaar heeeel druk zijn). Het viel nu mee. Naast ons ook een aantal Amerikaanse gezinnen gezien (die we later ook weer op de andere plaatsen tegenkwamen) en een stel uit Canada. Geen Nederlands gezien. Allereerst de gezinsfoto (met Joshua op dezelfde hoogte als onze hoofden, heel onhandig zeker als je kindje nog geen dag bij je is en totaal ontregeld is en far from happy) en een foto van Joshua alleen voor zijn pasfoto. Chinezen houden niet van huilende kinderen, je kan gerust weggestuurd worden als het naar hun zin te lang duurt. Joshua was not amused en er werd van alles geprobeerd: ringtones laten afgaan, dopje van de camera keihard op het stoeltje slaan, jaaaa dat gaat echt helpen. O ja en mama die gekke bekken trok achter de fotograaf....daarom is het gelukt!) Daarna de adoption fee betalen in een klein kantoortje in dezelfde hal. Die man lag met zijn armen over elkaar te slapen op zijn bureau! Betalen en klaar en dat is alles. En een recuutje mee voor het bewijs. Weer terug naar de banken en wachten op het gesprek met de dame van Burgerzaken. Weer in dezelfde hal. En we moesten ineens nog snel op alle documenten een duimafdruk printen met vuurrode inkt. Wij zitten, Chris erbij als tolk en Corrie maakte de foto's. Een paar korte vragen als wat is uw beroep, waarom adopteert u uit China, welke opleiding we voor Joshua wensen en of wij andere kinderen hebben en of ze geadopteerd zijn of niet en zo ja wanneer en uit welk land. Toen een handtekening gezet en dat was het bezoek aan Civil Affairs. En tussendoor ook nog een afstandverklaring ontvangen en betaald.





2 Notaris Toen door naar de notaris ergens verderop, geen idee waar. Een klein kantoortje waar wederom dezelfde Amerikanen zaten. Hi how are you? Where you folks come from? The Netherlands. Oh The Netherlands. Toen some small talk over onze kindjes en voor je 't weet ben je aan de beurt, het was een gaan en komen van dezelfde adoptie-ouders. Ik verbaasde me over de relatief oudere echtparen met een jong kindje van rond de 1 jaar. Amerika heeft heel andere regels. Zelfs een echtpaar gesproken die net een week in een andere provincie geweest waren om hun zoontje van ook 14 maanden (met ongeopereerde dubbelzijdige schisis) op te halen en gisteren hun iets oudere dochtertje hadden opgehaald. Dat kan bij ons echt niet. Bij de notaris weer met z'n allen naar binnen en twee dezelfde vragen moeten beantwoorden: beroep en reeds kinderen wel/niet geadopteerd etc. Handtekening gezet (met een slapende Joshua op schoot, totaal uitgeput). Daar hebben we ook het adoptiecertificaat ontvangen in hoe kan het ook anders een rood mapje. Van Chinese zijde is hij officieel onze zoon.



3 Politiebureau Als laatste naar het politiebureau waar we behoorlijk lang moesten wachten op een meneer van Civil Affairs met alle adoptiezaken van die dag. Een politiedame ging ze stuk voor stuk na of het kindje dat wij in onze armen hebben, overeenkomt met de adoptiepapieren. En elk kind moest wederom op de foto. Voornamelijk slapende of huilende kinderen maar het is gelukt. Joshua heeft goed van zich laten horen.



Het was 16.30 uur toen we wegreden en klaar waren, yes! Vrijdagmorgen is zijn paspoort klaar en de rest van de procedure gebeurt in Beijing. Daar vliegen we vrijdagmiddag naar toe. De andere echtparen ook dus leuk elkaar weer te zien, nu met onze kindjes. Ook bij hen is alles goed gegaan en zijn naast het huilen de lachjes al verschenen. Geweldig mooi. Onze gids Chris begeleidt ons daar verder.

Chris is geweldig behulpzaam in de procedure, heeft een aantal zaken echt uit handen genomen (invuldingen). Voordat we ergens naar binnen gingen, gaf hij aan welke documenten hij vast wilde ontvangen. De proceduredag zelf is niet moeilijk en stelt niet veel voor maar het feit dat je net je kindje bij je hebt en taxi in en uit gaat, maakt het intensief. Aan de andere kant kun je het maar gehad hebben, prima zo dus.

Vandaag rustdagNa de drukke dag van gisteren, vandaag alleen 's-middags op pad geweest. Joshua moest echt bijkomen en een ochtendslaapje doen (en wij hebben net zo hard meegedaan, zalig). Weer heel de nacht doorgeslapen en om 05.30 uur wakker. Fles erin (by mama of course) en daarna nog een uurtje geslapen. We hebben hem al paar keer in het badje gezet, hij staat liever maar hij laat zich wassen en dat is knap van hem. Het ontbijt ging ook zoveel beter dan gisteren, ongelooflijk hoe die kleintjes zich zo snel aanpassen. Hij vond het ok dat ik hem in de kinderstoel zette en heeft bijna een hele plak bananenbrood op (delicious by the way). Bij de ontbijttafel kreeg ook Bouke een echte lach van hem. Goed zo Joshua! Op de kamer weer een fles (we houden hier even aan vast want dan weten we echt dat hij voldoende binnen krijgt) en naar bed. Allemaal 1,5 uur getukt en om 14.00 uur zijn we met z'n allen naar de pagode (Teng-Wang) gereden. Deze pagode is één van de 3 bekendste in (Zuid-)China. Enorm plein, 6 verdiepingen en rondom elke verdieping kun je buitenom lopen. Vandaag een regenachtige dag en meer wind. De buggyzak weer erin gezet (by Bouke). Een leuke voorstelling gezien over het oude China met zang, dans en een klein bandje met hele oude instrumenten en prachtige kleding. Chris heeft een tijd met Joshua op de arm gelopen zodat wij niets hoefden te missen, geweldig. Alleen Chris draagt hem, verder geven we hem aan niemand. Ook de Youmin-Si tempel bezocht. Een belangrijke boeddhistische tempel met een reusachtig boeddha beeld. Het was interessant en Chris heeft ons goed geïnformeerd. Toen ik daar liep was ik zo blij dat ik gekend ben door God en zijn zoon de Here Jezus. Ik hoef geen beeld(en) te aanbidden, wat een genade.




Bouke is deze dagen fotograaf, cateraar, IT-specialist....omdat ik Joshua op mijn arm heb. We hebben erom gelachen. Dan zei ik dat ik die appel wel schilde, zei hij nee joh dan heb ik ook wat te doen hahaha. Maar na vanavond is er echt verandering! Een speelsessie op bed gehad met een Joshua die nu niet continue naar mij toekroop maar tegenover mij bleef zitten en zo leuk ging spelen met het muziekdoosje en blokjes. We hebben een groot gedeelte gefilmd. Nog niet met Bouke maar hij kwam er even bij zitten en wederom een echte lach naar hem (dat was nog niet gebeurd in de hotelkamer). Met omi geskyped en die zwaaide naar Joshua....zwaait hij toch terug...wat een smeltmoment was dat. Hij kan echt spelen, klapt in zijn handjes, zwaait dus :-) en timmert er flink op los met de blokjes en het muziekdoosje. Ging ik met mijn armen door de lucht, deed hij dat ook...hij viel bijna achterover, te leuk. Nog even en hij wil ook bij papa op schoot etc. Bouke wacht geduldig af, wat goed is voor Joshua zegt hij, mijn grote schat.

Micha wacht een actief broertje, een broertje dat kan kruipen, lopen (nog echt baby-achtig hoor) en snel bij dingen is (nee Joshua niet de camera :-). Iets wat Micha nooit heeft gedaan. 2 heel verschillende jongetjes, dat wordt gezellig in huize Akkerman.

O ja, nog even iets vertellen over het eten (of ben ik nu te langdradig....). Wij ervaren elke avond een ware SMAAKSENSATIE. Wat lekker, al die kruiden over de kip, eend etc. Zoete boontjes, rundvlees in koriander, soort van bapao zonder vulling met warme vanillesaus (te lekker), heet gekruid rundvlees met champignons en zo elke avond nieuwe dishes. Chris bestelt voor ons wat wij komen daar niet uit (hoe anders als je Yvonne van K3 to be in je reisgroep hebt zitten....)

Dit geeft jullie wel weer genoeg leesvoer...morgen gaan we naar het kindertehuis. Om 09.00 uur op pad. Jullie horen hoe het geweest is.

Heel veel dank voor jullie reacties, zovelen, bekend en ook onbekend, geweldig!

24 opmerkingen:

  1. Hoi Lieverds,

    Ja, als je zelf de blog plaatst dan kun je snel reageren.... ben ik de eerste?

    Fijn dat het allemaal eigenlijk al zo goed gaat!
    Morgen ook een hele goede dag, mooi om ook dit van Joshua te zien en te documenteren.

    Love you!
    X (tante voor Joshua:) Tabit

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ni hao,

    Heerlijk om jullie verhalen te lezen. Alle herinneringen komen weer boven. En nu wachten op DE foto van Joshua met zijn papa!
    En jullie hebben wèl zachte bedden, Ray moet gewoon meer centen neer tellen :-)
    Morgen weer een bijzondere dag, vraag ze het hemd van hun lijf.

    Big hug,
    Sandy

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ben jaloers op de bedden.....ik hoop dat wij die de komende keer ook hebben, misschien is dat het verschil in vergunninghouder, hahaha!

    Zo te lezen is Joshua een heel dapper kereltje.
    Van mij mogen de verslagen wel nog langer hoor, ik kan er geen genoeg van krijgen!

    Groetjes, Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Net terug van een avonddienst ff checken nog ja hoor een hele lange update. Geweldig om weer te lezen hoe het jullie vergaat en heel herkenbaar allemaal. Al was het bij ons andersom en mocht ik toekijken. Voor morgen weer een enerverende dag maar heel waardevol om te zien waar jullie zoon de 1e tijd van z'n leventje is geweest! Geniet verder met elkaar! Tot de volgende update.

    Liefs,
    Petra de V

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Super om weer wat van jullie te horen! Gelukkig liggen de meest intensieve dagen nu achter jullie. Wat is Joshua een dapper mannetje! Lekker dat hij s'nachts goed slaapt. Kom je zelf ook even tot rust. Tenminste als je slaapt natuurlijk ;)Leuk om ook weer wat foto's te zien van jullie drie! Het is een heerlijk mannetje!
    Hoe is het met Micha en hoe vindt hij het allemaal? Lieve groet, Erika

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve 3,

    Wat heerlijk om te lezen dat Joshua zo lief kan spelen en dat hij zich steeds vrijer voelt! En jullie doen het ook geweldig met hem! Zo lief, zo geduldig ..
    Kan niet wachten om die lieve schat van 'n neefje te ontmoeten.
    Geniet van elk stapje (letterlijk en figuurlijk) dat Joshua zet.
    Morgen heftige dag, maar ook weer heel bijzonder. Succes!

    Veel liefs,
    Mir

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi hoi,

    Heerlijk...zo'n lange update te lezen. Kan me goed voorstellen dat jullie alle drie moe waren na zo'n dag met regel zaken en taxi in en weer uit.

    Ik zie jullie op de foto steeds wel in een blouse of shirt lopen. Qua temperaturen is het lekker daar?? Hier voorspellen ze nachtvorst voor volgende week..

    Leuk om ook de foto's te bewonderen. En ik moet zeggen jullie stralen echt hoor! Prachtig!

    Een bijzondere dag voor jullie ook weer...naar het kindertehuis. Succes!

    Kus voor Joshua en Micha.

    Liefs,
    Tjitze, Chantal en Lisan

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat heerlijk om zo'n (lange) blog te lezen. Het verveelt niet omdat jullie zoiets moois beleven en het zo mooi weten te beschrijven. Dus blijf lekker schrijven.
    Na deze intensieve dagen, mogen jullie nu gaan genieten van het geboorteland van Joshua.
    En het zijn steeds kleine stapjes die Joshua neemt, maar zo te lezen gaat het steeds beter.
    En dan vandaag nog zo'n bijzondere dag, het bezoeken van het tehuis.
    Heel veel plezier gewenst, en we kijken uit naar je volgende verslag.

    Lieve groet,
    Jan, Bianca en Sam

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hey hoi,

    Wat fijn om te horen dat alles zo voorspoedig verloopt!
    Het is nu echt wennen en hechten begrijp ik uit jullie verhaal.
    Vandaag een bezoek aan het kindertehuis waar Joshua tot nu toe z'n leventje heeft doorgebracht. Bijzonder...
    Wat een bruin velletje heeft Joshua of is dat gezichtsbedrog?
    Druk en beweeglijk dus! haha hier hebben we het nog over gehad': 'we hebben nu zulke lieve rustige jongens, hoe zal dat zijn met nr 2?' Nou jij bent er achter en wij hopelijk ook heel snel.
    Geniet van jullie tijd daar in China en een kus van ons voor Joshua!

    Liefs Dorien, Pieter, Jeroen en Noor(nog in Taiwan)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi, hoi,

    Super om weer een en ander van jullie te lezen!
    Inderdaad heftige dagen achter de rug en vandaag het bezoek aan het kindertehuis, dat zal ook best een impact gehad hebben!
    Mooi om te lezen hoe Joshua steeds kleine stapjes vooruit zet nog even geduld en hij gebruikt papa ook als stoel net als Micha deed!
    Ik kan me dat nog goed herinneren van toen we bij jullie op visite kwamen namens de kerk; Bouke die in kleermakerszit op de grond zat en Micha die zich daar heerlijk 'innestelde' !

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heerlijk om zo'n uitgebreid verslag te lezen, zo kunnen we helemaal meeleven. Ga hier vooral mee door. Het is een schat van een kereltje om te zien, wat zullen jullie je rijk voelen. Als het goed is hebben jullie vandaag het kindertehuis bezocht, dat zal wel indrukwekkend geweest zijn. We wachten geduldig op de volgende blog. Heel veel plezier nog in het mooie China. Groeten,
    Marjan en fam.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat heerlijk, weer een nieuwe blog (wat schrijf je trouwens goed zeg, ik beleef het helemaal mee!)

    Ik blijf jullie volgen en meegenieten van jullie belevenissen in China... door je beschrijving van het eten krijg ik spontaan trek in Chinees!

    Lieve groet,
    Willeke

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hee lui,
    Wat gaaf om te lezen allemaal!
    We delen in jullie vreugde!!
    Veel liefs,
    Beat, Grace, Debora en......

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Dag lieve mensen,
    Wat heerlijk om weer een verslag te lezen..! Tjonge wat een heftige dagen, maar zo fijn dat het allemaal goed gaat! Lekker die flesjes geven, hoor!! Onze pluis drinkt ze ook nog graag ;-)
    Geniet maar lekker in het land van jullie lieve manneke!
    En wij genieten mee van jullie blog! Ben heel benieuwd hoe het vandaag is geweest... vast heel bijzonder, mooi en emotioneel..!
    Greetzzz Gerben, Els, Boaz, Jade XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Heyyy,
    wat een verhaal zeg, wat maken jullie veel mee...zo mooi om te lezen! Wel heel heftig denk ik allemaal en intensief maar kijk toch eens wat een prachtig mannetje jullie in de armen hebben, geweldig toch!!!
    Geniet van alles en we wachten weer af naar de volgende blog....veel plezier daar in China!
    Groetjes Henri Petra en Nian-Tzu

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Dag Bouke en Saskia,
    Lekker lang verhaal weer.
    Wat is Joshua bruin! Hoe komt dat zo? Meestal komen de kindjes niet zoveel buiten. Maar misschien hebben jullie vandaag wel gezien dat in dit tehuis er ook lekker buiten gespeeld wordt. Ik ben wel benieuwd eigenlijk wat voor temperatuurtje het daar is, in Beijing was het vannacht 2 graden, maar jullie zitten wat zuidelijker dacht ik. In Guangzhou, waar onze jongste spruit vandaan komt is het echt nog heel erg zomers.
    Dit was het wel zo ongeveer wat officiele procedure betreft hoor. Eigenlijk stelt het allemaal net niks voor maar inderdaad, om dat met je kersverse kind te doen is niet echt alles. Maar enfin, jullie zijn samen....zelfs ik heb het in m'n eentje gered met 2 kids, dus het komt goed hoor.
    Wel een beetje sneu voor Bouke dat Joshua liever jou - Saskia- heeft. Maar ook dat komt goed. Hij is opzich ook wel op een moeilijke leeftijd: hij ziet/merkt dat alles anders is, maar uitleggen kan je het hem nog niet en hij kan zelf ook nog niks onder woorden brengen. En aan 2 'vreemden' tegelijk moeten hechten dat valt ook niet mee.
    Ja dat eten , verrukkelijk he?
    En dan te bedenken dat er heel veel mensen zijn die na 3 dagen al klagen dat ze weer 'gewoon' willen eten en die dan elke dag naar de pizzahut gaan ofzo, ik kan dat echt niet begrijpen. Bovendien vind ik dat tegenover Chris ook echt te genant voor woorden, maar goed, wie ben ik.
    Geniet van alles daar. Er wordt echt goed voor je gezorgd bij Meiling he!
    Heel veel groetjes van Lotte

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wij zijn onbekend voor jullie, maar vrienden van Arie en Ida en zodoende op jullie blog terecht gekomen. Geweldig om ook jullie verhaal te lezen, temeer daar onze oudste dochter ook uit Nanchang komt en we daar ook met Chris geweest zijn. Heel veel herkenning dus, die zaal met die houten banken....daar hebben wij ook onze eerste familiefoto, staat nog steeds in de kamer;)
    Van harte gefeliciteerd met jullie tweede zoon, geniet van China, geniet van het heerlijke eten en van het skypen met jullie oudste zoon! Maar dat doen jullie wel als ik het zo lees!
    Bedankt voor het meelezen!
    Rinate

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Wat een geweldig verhaal weer en wat hebben jullie het intensief maar goed. De foto's zeggen genoeg. Morgen ook een hele goede dag gewenst. Zal bijzonder zijn.

    Liefs Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Fijn dat de procedure achter de rug is en dan nu het bezoek aan het kindertehuis. Heel waardevol om daar een bezoek aan te mogen brengen! Ik zat nog eens te denken. Vorig jaar toen wij in China zaten heb je onze blog ook gevolgd. Je toen nog niet beseffend dat je ook de procedureweg van China zou gaan bewandelen. Jullie gedachten gingen toen nog helemaal uit naar een brusje uit Taiwan. Wij kwamen op 6 november 2010 thuis. En zie nu een jaar later, 6 november 2011 is voor jullie een heel bijzondere dag geworden. De dag dat jullie een prachtig chinees kindje in de armen mochten sluiten. Prachtig om jullie te mogen volgen. De rollen zijn nu omgekeerd. Wij thuis en jullie in het mooie China. Geniet!
    Groet, Colette Cupido

    BeantwoordenVerwijderen
  20. 你好 lieve mensen,

    heerlijk om jullie blog te lezen, wat een belevenissen, wat een emoties... en wat een trotse pappa en mamma!
    En wow wat doen jullie het alledrie goed zeg! Daar mag je echt wel trots op zijn :)
    We kijken nu al weer uit naar jullie volgende blog, het is een feestje om te lezen.

    Liefs en een dikke kus van Jeroen, Yvonne & En-Ping (waar we inderdaad een filmpje van hebben gekregen, BLIJ!)

    再见

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ben er lekker even voor gaan zitten om jullie verhaal te lezen, zo bijzonder en leuk dat we jullie reis mogen volgen! jullie hebben intensieve dagen achter de rug en ook morgen zal erg emotioneel maar o zo bijzonder zijn. De dappere kleine knul doet het dus goed, dat is fijn voor jullie alledrie! Koester morgen het bijzondere bezoek en blijf genieten! Liefs Dagmar, Patrick, Sem en Maura
    p.s. Lekker de flesjes blijven geven, ons meisje geniet er ook nog steeds van hoor! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Lieve Bouke & Saskia,

    Fijn dat de inspannende procedure achter de rug is en er wat tijd voor rust en ontpanning is.
    Het is, zoals altijd, weer mooi omschreven en geeft je het idee of je naar een film zit te kijken.
    Je blog is zeker niet te lang!

    Veel liefs,

    Ruud.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hoi!

    Wat is het toch bijzonder om alles zo te mogen volgen. Nogmaals een geweldig mannetje, wat doet hij het goed. En wat een inspannende dagen voor jullie. Hele fijne dagen, en veel plezier morgen als je de anderen ontmoet.

    Liefs Niek, Mir, Floor & Thijs

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Ik hoorde gisteren van Dagmar dat jullie weer ee niuewe blog hadden geplaats...dus nu even gelezen...en ohhhh,wat doet jullie knulletje het toch goed.....ik hoop dat er nu iets meer rust in het programma komt..zodat de kleine man zich ook wat prettiger gaat voelen.En wat leuk toch dat hij zo goed kan spelen......en wat zal Oma gesnotterd hebben toen hij terug zwaaide....emoties blijven komen....zo bijzonder allemaal.....lieve groet van Wachou

    BeantwoordenVerwijderen