We welcome...

We welcome...

donderdag 10 november 2011

Bezoek kindertehuis

Weer een berichtje van ons 3 uit Nanchang. Het laatste bericht want morgenmiddag vliegen we terug naar Beijing voor het laatste gedeelte van de procedure. Ook de andere echtparen komen iets na ons aan en samen gaan we dan naar het hotel waar we 10 dagen met elkaar verblijven. We hebben zin in het 2e gedeelte van deze reis.

Maar eerst een verslag over gisteren toen we een bezoek hebben gebracht aan het kindertehuis in Yugan, een regenachtige dag. Het was een kleine 2 uur rijden over een nieuwe geasfalteerde 3-baansweg, tevens tolweg. We zijn denk ik 5 auto's gepasseerd, zoveel asfalt en zo weinig verkeer. Daarom waren we er zo snel. Net voor de middag kwamen we aan. Het kindertehuis ligt in het centrum van de stad. Een flinke stad ook, dat verraste ons. Brede winkelstraten, overal winkels, een moderne stad toch wel.



De details bewaren we voor Joshua, dat zullen jullie begrijpen. Het was bizar, indrukkwekkend, emotioneel en zeer waardevol. We hebben zijn granny ontmoet, zijn bedje gezien, geluncht met de directrice en haar 2 vice-directrices en we mochten zonder restricties filmen en fotograferen. Dat hebben we volop gedaan. Ook het bezoek aan zijn vindplek was zeer indrukwekkend. We hebben van alle kanten gefilmd en gefotografeerd om Joshua alles te vertellen en te laten zien als hij daar naar gaat vragen. Joshua is al die tijd verzorgd door dezelfde persoon en heeft overduidelijk liefde, aandacht en zorg gehad. Dat is heel goed voor de hechting aan ons omdat hij zich eerder heeft kunnen hechten. We zijn hoopvol voor de toekomst. Ik heb een armbandje met het Chinese teken van liefde aan haar gegeven (met dank aan Els die het handgemaakt heeft) en onze dank via de gids laten uitspreken. Ook woorden van dank aan de directie, alles weer via de gids. We staan met elkaar op de foto. We hebben uitgebreid kunnen zien waar en hoe hij de eerste 14 maanden van zijn leven heeft geleefd. Daar zijn wij dankbaar voor, dat zal niet iedereen kunnen doen misschien.

Het afscheid was erg verdrietig voor de granny. Ze vroeg ons een foto te sturen als Joshua geopereerd was. Jazeker. We hebben het e-mailadres genoteerd. Ik heb Joshua van haar overgenomen en ben in de taxi gaan zitten. Joshua huilde maar was niet overstuur en viel na 10 minuten op mijn schoot in slaap. Ook wij vielen in slaap en toen waren we zo weer terug in Nanchang. Al met al zijn we er denk ik 2 uur geweest.

We hebben ook een fotoboekje van een ander Yugan-jongetje kunnen afgeven dat door Nederlandse ouders is geadopteerd. Van zijn mama had ik zijn Chinese naam gekregen en direct herkenden ze hem. Wat fijn dat we dit konden doen. Wij hopen dat wij ook eens een fotoboekje kunnen meegeven aan ouders die ook naar Yugan gaan.

We hebben toen een keertje in het hotel gegeten na de intensieve dag.



Ik ben nog een ervaring rijker: het hurktoilet in het kindertehuis...zonder deur! Valt best mee, ik ben niet zo snel ergens vies van.

Vandaag rustdagVandaag rustig aan gedaan. Vanmorgen geen plannen gemaakt zodat Joshua weer een tuk kon doen en wij wederom ook. Na het ontbijt wel even met elkaar wezen wandelen (droog, zelfs zonnig weer vandaag, heerlijk) bij het water, leuke foto's genomen van Nanchang and its people, door een kleine hutong gelopen en langs een school waar ze aan het marcheren waren en allerlei gymoefeningen aan het doen waren. Zo leuk, wij zwaaien en ni hao en hello roepen en zij ook. Prachtige snoetjes van jongens en meisjes, wie zegt dat Chinezen op elkaar lijken....moet eens naar China gaan. Ech nie.

In die hutong liepen wij op ons gemak rond, mensen begroeten en zij ons en toen dacht ik een jongen te zien met het Down-Syndroom, zou het echt, hier in China? Hij zag ons en kwam van achteren door een donkere gang naar ons toe. Ja hoor, wat een lieverd begroette ons en Joshua. Hij zei hello en later ook bye bye. We hebben hem op de foto gezet en ik was zo blij te zien dat hij er mag zijn, dat hij gewenst is! Stukje geluk in niet heel veel weelde. Iets verderop gebeurde iets triests, een oma zei en wees doodleuk (sorry voor de woordkeus) wijzend naar een peutertje van ongeveer 2, een meisje natuurlijk, dat we haar mochten hebben! Ook dit meisje staat op de foto en voor ons is zij one in a million, onvervangbaar. Hopelijk kent ze liefde van andere mensen in haar omgeving.




Om 14.00 uur kwam Chris ons halen en zijn we met de bus weg geweest. Geweldig leuk. Zonder Chris hadden we dat nooit kunnen doen. We moesten even naar de notaris om de 5 akten op te halen (en te betalen) en daarna zijn we naar de porseleinstraat geweest.....en geslaagd voor een theeserviesje, te leuk. Dan is 'made in China' wel speciaal haha. Toen nog even door een warenhuis gestruind mede omdat Chris het schattige, zoetroze fietsje met zijwieltjes voor zijn dochtertje moest ophalen op de 5e etage op de kinderafdeling. Die dame had geen idee wat ze nou moest repareren dus Bouke samen met Chris aan de slag met de zijwieltjes en trappertjes geloof ik. Ik ondertussen met Joshua in de buggy over de afdeling. Hij wil niet stilstaan maar gereden worden, wat een kleine prins zeg. Een klein rammelaartje voor hem gekocht en toen met de lift terug naar beneden en in een taxi terug naar het hotel. Chris ging met zijn fietsje direct door naar huis want we zouden ons wel redden met het avondeten, lees het bestellen van het avondeten :-)

Voor de 3e en laatste keer naar ons favoriete restaurant in het oude Chinese straatje (voor de kenners direct rechts vanuit het hotel, dat straatje met die lampionnen). Het is een nieuw restaurant, nog maar zo'n 5 maanden open. We zijn een bezienswaardigheid. Mensen stoppen echt bijna pal voor het raam om ongeneerd naar ons te kijken en als we zwaaien, krijgen we (meestal) een lach terug. Wie nog meer bekijks heeft, is onze Joshua en dan vooral zijn schisis. Mensen wijzen naar zijn gezichtje en zeggen dan iets in het Chinees (vermoedelijk zeggen ze hij heeft een schisis weet je dat?) waarop wij in het Nederlands terugzeggen ja hij heeft een schisis ja, mooi he. Een aantal (meestal vrouwen) steekt hun duim op nadat ze zijn prachtige bekkie hebben gezien maar er zijn ook mensen die afkeurend kijken en schudden. Lekker laten zo, ze zien dit nooit op straat. Ik geef hem (Joshua dan hè) dan een extra aai over zijn gezichtje.

Terug naar het eten bestellen...zonder Chris. Corrie had een lijstje bij zich met gerechten in het Nederlands en Chinees, goed voorbereid als ze is. We kwamen er aardig uit behalve dat we wilden dat het not (to) spicy zou zijn. Dat kwam niet over. Dus Chris gebeld, uitgelegd wat we niet wilden en toen de mobiel aan de manager gegeven die lachend een praatje maakte en zo hebben we heerlijk not to spicy gegeten! We waren er voor het laatst dus op de foto met de giegelende gastvrouwen (meisjes) en de manager. Leuk joh. Wij in het Engels natuurlijk vertellen dat dit de laatste keer was en dat we morgen naar Beijing vliegen...met onze arm diagonaal omhoog haha. Het kwam wel over dusssss.

Joshua deed het super, heel de maaltijd op mijn schoot gezeten en lekker meegegeten. Toen Bouke ging betalen (120 yuan = ca 15 euro!!!) zette ik Joshua neer en zei ga maar naar papa. En lopen joh met die kromme beentjes. Zo schattig, het contact tussen hem en Bouke gaat al zoveel beter, die komen er wel. Toen draaide hij om en waggelde hij weer naar mij, wat een geluk zijn moeder te mogen zijn. Tijdens de maaltijd liep de kok nog 2x heen en weer met een levende, spartelende vis in zijn netje, had hij even gevangen in de vijver van het restaurant. O ja, de schilpad (als in een hele schilpad dus niet ontleed) hebben we niet besteld, alle keren.

Na het eten, hebben we gezellig de lange straten hier bij het hotel belopen, wat dingetjes gekocht en veel foto's gemaakt. Nu tijd om het licht uit te doen. Koffers zijn zo goed als gepakt. We worden om 12.30 uur door Chris opgehaald en we vliegen om ca. 14.00 uur (07.00 uur jullie tijd) naar Beijing. Spannend, ik heb er wel zin in eigenlijk. Nanchang was leuk en druk. We verlaten Jiangxi, de geboortegrond van Joshua en nemen hem al een klein stukje mee naar huis.

Ik geniet van al jullie reacties (ik ga dus door met mijn gekrabbel, wie schrijft die blijft). Bedankt en welterusten.



25 opmerkingen:

  1. Mooi verhaal weer, lijkt me erg bijzonder om in het kindertehuis te zijn waar ze voor hem hebben gezorgd. Vreselijk eigenlijk dat zo'n vrouw zoiets zegt over dat meisje. Maakt me verdrietig. Gelukkig is er iemand die vreselijk veel van haar houdt. Ik hoop dat ze dat ooit te horen krijgt. Mooie foto's van met z'n 3en. Fijne tijd nog!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van Harte gefeliciteerd met jullie prachtige zoon, Joshua. Wat een prachtig ventje zeg.
    Leuk om jullie verslag te lezen. Heb de blog na even zoeken weer gevonden:-)
    Arnoud, Annemieke, Miguel Angel en Angel Manuel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoi hoi,

    heerlijk om jullie verhalen te lezen. Vind het nog steeds zo super om over Nanchang te lezen. De provincie waar onze dochter is geboren.
    Jullie de overdekte bazaar ook ondekt? Of is die er niet meer.

    Nog eventjes en dan weer richting Beijing voor de laatste gedeelte van de procedure. En natuurlijk niet te vergeten lekker genieten van alle mooie dingen.

    Voor nu een hele goede vlucht en ik hoop snel weer een geweldig mooi verslagje te mogen lezen.

    groeten,

    Miranda, via overdemuur site

    BeantwoordenVerwijderen
  4. O lieve mensen,
    wat een bijzondere verhalen... kippenvel weer hoog op mn armen. Wat maken jullie een hoop mee! Ongelooflijk.... wat een andere wereld, daar... Wat een ellende is er toch in de wereld te koop, en jullie hebben daar toch wel een stuk van gezien.
    Maar zo fijn dat jullie konden kijken waar jullie manneke de eerste maanden van zijn leventje heeft gewoond! Wat kan je hem nu een hoop vertellen, joh! Heerlijk! Gaaf, die armband!! ;-) Leuk om te horen...!
    O wat zullen jullie trots zijn op je kleine man, dat straalt wel uit jullie verhaal door... wat is dit lieve kind gezegend met jullie als ouders! Door Zijn oog gezien... Een goede reis morgen. En we kijken weer uit naar het volgende verslag!
    Liefs Els

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een prachtig verhaal weer. Wat zal er allemaal door jullie gegaan zijn bij het bezoek aan het tehuis en de vindplaats. Heel bijzonder.
    Een hele goede vlucht en we wachten weer met heel veel leesplezier op de volgende blog.

    gr Hannie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve mensen,

    Wat een bijzonder verhaal weer.
    Ik kan me voorstellen dat het grote indruk op jullie gemaakt heeft.
    TOch wel heel bijzonder om de plaats te bezoeken waar jullie kleine man het eerste jaar van zijn leven heeft doorgebracht.
    Nog even, en dan zijn jullie alweer een stukje dichterbij jullie andere mannetje.
    Een hele fijne vlucht, en het zal best gezellig worden in Beijing.

    Lieve groet,
    Jan, Bianca en Sam

    BeantwoordenVerwijderen
  7. We genieten op afstand mee van jullie reisverhalen.
    Afscheid nemen doet pijn, wij hebben dat ook ervaren tijdens onze reis naar Sri Lanka..
    Wel mooi dat jullie het verhaal over Joshua aan hem kunnen meegeven.
    Het is een schattig ventje, love has no borders!

    groetjes van Leo en Carla

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bijzonder hoor wat jullie beleefd hebben. Dat is inderdaad niet iedereen gegeven om het kindertehuis te bezoeken. Wij kregen in ieder geval twee keer geen toestemming..Voor Joshua heel waardevol.

    Morgen weer terug naar Beijing. Daar zullen jullie je vast ook goed vermaken. Een heerlijke stad met veel mooie bezienswaardigheden, heerlijke parken. Het Beihai park is ook erg leuk. Heerlijk wandelen. Wij hebben daar nog een bootje gehuurd en een half uurtje rond gedobberd (nu wel een beetje te koud....)Gewoon een heerlijk park! En dan natuurlijk het zomerpaleis, temple of heaven, ook erg leuk om te zien. Maar goed, eerst weer het vliegtuig in. Ik vond dat altijd toch wel emotioneel om op te stijgen en je kind met je mee te nemen, weg van zijn geboortegrond. Een nieuwe, mooie en vooral liefdevolle toekomst tegemoet.
    Goeie vlucht morgen!
    Groet, Colette Cupido

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat heerlijk dat het goed gaat met jullie drie en in het bijzonder Joshua! Weer genoten van de foto's! Wat een ukkie als hij zo tussen jullie inloopt. Wat fijn dat jullie het kindertehuis hebben bezocht en hebben gemerkt dat Joshua liefdevol verzorgd is tijdens zijn verblijf daar. Dat is zoveel waard! En nu een plekje in jullie gezin met lieve ouders en een schat van een grote broer. Wat is God goed! Blijf genieten van elkaar en we kijken weer uit naar de volgende blog. X van ons uit Katwijk

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat gaat het snel! Naar Beijing alweer! Een grote stap op weg naar huis!
    We wachten met smart op foto's van de kleine man in de Verboden Stad, bij de tempel van de Hemel en bij de andere mooie bezienswaardigheden in Beijing!
    Blijven schrijven hoor!!!

    Groetjes, Barbara

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een bijzonder blog, wat fijn dat jullie zoveel voor Joshua hebben kunnen vastleggen over de eerste 14 maanden van zijn jonge leventje.
    Ik vind de foto van jullie drietjes hand in hand zo mooi en ook zo symbolisch! Joshua mag hand in hand met jullie op weg naar een mooie toekomst in Nederland waar zijn grote broer Micha op hem wacht!
    We wensen jullie een goede vlucht toe naar Beijing en we blijven jullie natuurlijk volgen.

    Simone en de rest uit huize PleXat

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi jullie 3,

    Wat fijn om weer te lezen wat jullie beleefd hebben. En dat is veel! Wat bijzonder moet het zijn om zijn granny ontmoet te hebben, en Joshua in haar armen te zien. En zijn vindplek... ach mannetje wat heb en krijg je het nu goed!
    Een goede vlucht toegewenst!
    (wat is Joshua trouwens bruin!!!)

    Groetjes,
    Arie-Jacob, Edith en Juda

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Lieve Bouke en Saskia,

    Wat bijzonder om jullie verhaal te lezen en jullie foto's te zien. Heerlijk weer zo'n klein mannetje in jullie armen en wat goed dat hij zich steeds meer op zijn gemak gaat voelen bij jullie. Na jullie verhaal gelezen te hebben, besef je ineens dat hij in enorm goede handen is bij jullie. Wat zal hij later blij zijn dat hij bij jullie en Micha op mag groeien. Wat een mooie kansen zal hij bij jullie krijgen, die normaal waarschijnlijk niet voor hem weggelegd zouden zijn.geniet ervan. Wij kijken uit naar de volgende update!

    Veel liefs Sander, Chantal en Tess

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Heerlijk om jullie verhalen te lezen. Kijk geregeld of er een update is. Zo bijzonder dat jullie bij het kindertehuis zijn geweest en fijn dat hij daar zo goed verzorgt is. We blijven jullie volgen op deze o zo bijzondere reis. Geniet van alles en het land waar Joshua jullie zoon geboren is.

    Een lieve groet,

    Henrique, Eelco en Yu-Hsi

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Lieve bouke sas en Joshua
    Wat een verhaal weer.. Krijg helemaal de kriebels... Zoveel je dan aan emoties te verwerken krijgt hè? Maar wat heerlijk dat hij het zo goed heeft gehad daar.!!maar wat nog heerlijker is dat jullie nu zijn papa en mama mogen zijn en micha zijn grote broer!
    We hopen dat jullie nog een fijne tijd in Beijing mogen hebben met elkaar!
    Blijven genieten in het prachtige land van jullie knul!
    We denken aan jullie en bidden of alles goed mag blijven gaan en Joshua zich steeds vertrouwder mag voelen bij jullie!
    We kijken weer uit naar het volgende verhaal;-)
    Lieve groet van ons... Erik jen en Nathan
    En goedemorgen trouwens jullie worden bijna alweer wakker..
    Wij hebben destijds wel eens 's nacht liggen bellen(fluisteren) met Nederland
    Gewoon toch niet kunnen slapen van de emoties dan maar bellen haha
    Doei

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hallo lieverds!

    Wat een update weer, dank je wel! We volgen jullie op de voet, het voelt ook dichter omdat we nu in dezelfde tijdzone zitten. Brok in onze keel elke keer weer.. Maar wat een rijkdom dat jullie Joshua zijn thuis nu ZIJN! Heerlijk en fijn ook om te weten dat hij in alle liefde daar is opgegroeid en verzorgd door zijn granny. Moeilijk voor haar om hem los te moeten laten, maar wat moet het haar goed doen om te weten waar Joshua nu thuis is. Het thuis waar hij zich (steeds meer) geborgen mag voelen, veilig is en mag zijn.
    Sem ligt nu heerlijk in z'n pamper in de box te slapen en Jack heeft net z'n ontbijt op. (Samen genieten we nog even van de 'ochtendfrisheid'). Gaan jullie over een aantal dagen niet alleen meer in jullie harten maar gewoon in werkelijkheid hebben! Twee heerlijke zonen om van te genieten, te zien groeien en in dankbaarheid te mogen begeleiden in de stappen die ze zetten.
    Wat een vooruitzicht! Weer een stap dichter naar huis en naar Micha!

    Geniet nog even van alles wat je daar beleeft, het zal snel gaan!

    Dikke kus en knuffels van de Theysjes uit Singapore :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  17. hoi
    Heerlijk en prachtig om jullie mooie verhalen te lezen.En ook zo biezonder om het kinder tehuis te hebben gezien.En dat hij goed verzorcht is.
    gr masja en de mannen

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hoi lieve mensen, Geweldig dat jullie het tehuis hebben kunnen bezoeken. Bij ons was het niet mogelijk vanwege de mexicaanse griep, hebben alleen aan de poort gestaan dus gelukkig wel een beetje gezien. Een hele goede vlucht gewenst naar Beijing en geniet lekker verder naar. Genoeg te zien en toe doen om de 10 dagen door te komen!!
    Het olympisch stadion is ook erg leuk om even te bezoeken en een must is toch wel het plein van de hemelse vrede! Pearl en Silk market ook even gaan shoppen en goed afdingen hoor, ha ha
    Nou veel plezier.

    Groetjes,
    Arie, Petra, Eloise

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Bijzonder dat jullie lopen over de stoeptegels waar wij 6 jaar geleden liepen met kleine Nina tussen ons in. Precies op die plek. Warme herinneringen aan Nanchang komen boven drijven :-)
    Wat een prachtig mannetje is Joshua!

    Liefs,
    Annerieke

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat bijzonder en ook enorm emotioneel dat jullie het kindertehuis mochten bezoeken, en wat heerlijk dat jullie Chris mee hadden in de provincie die doet werkelijk waar zoveel voor je. Hopelijk is de vlucht naar Beijing goed gegaan en zijn jullie nu allemaal weer gezellig samen. Doe de groetjes aan Arie en Ida onze reisgenootjes van onze 1e keer

    Groetjes Mathilda mama van Delano

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Wat een bijzondere update weer! Het is wel een achtbaan van emoties daar bij jullie denk ik zo!

    Wat heerlijk dat het met Joshua zo goed gaat, wat een aandoenlijke foto zeg, hij tussen jullie in.

    Bijzondere cultuur is het toch he, qua gezinspolitiek. Heftig om dat stukje te lezen van dat meisje op straat dat 'aangeboden' werd. Om verdrietig van te worden... Blij word ik van je verhaal over de jongen met Down. Heerlijk dat hij wel geaccepteerd is, dat is vaak anders natuurlijk in die cultuur en eigenlijk hier in NL ook helaas...

    Wat fijn voor jullie (en voor Joshua later) dat jullie het kindertehuis mochten bezoeken, zijn granny ontmoet hebben, de plek waar hij gevonden is... heel waardevol!

    Ik kijk uit naar jullie volgende update vanuit Bejing!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ha Bouke, Saskia en Joshua,
    Wat een prachtig verhaal weer, ik ben weer lek..
    Super dat jullie de persoonlijke dingen voor Joshua houden! Er is al zoveel wat wij mee kunnen beleven. Dank jullie wel daarvoor.
    Fijne tijd in Bejing! We blijven jullie volgen en oh ja, hier schijnt de zon nu ook heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Hey A4 :-)

    heerlijk om weer even bij te lezen, wat een (emotioneel) avontuur maken jullie toch mee! Wat is Joshua in een warm nest terecht gekomen, en wat heeft hij dat toch ontzettend nodig.
    Lieve mensen geniet in Bejing, geniet van elkaar, geniet van deze bijzondere reis... en hou ons op de hoogte ;-)

    Liefs van Jeroen, Yvonne & En-Ping (K3 to be)

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat beleef je dan veel in een paar dagen tijd! Een week geleden vertrokken jullie vol spanning vanuit Amsterdam en nu hoort Joshua al helemaal bij jullie en kun je je leven al niet meer zonder hem voorstellen!
    Het is bijzonder om jullie verhalen te lezen!

    liefs,
    Andre, Fetsje en Kai

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Pffff....ik lees dit nu pas vandaar een beetje laat mijn reactie....jullie zien/horen wat zeg!!!De emoties blijven gieren voor jullie en familie en jullie vrienden.Heftig,maar oh zo mooi en bijzonder.....wachou

    BeantwoordenVerwijderen