We welcome...

We welcome...

vrijdag 4 mei 2012

Herdenken...dat voel je


Samen met Micha zijn we 2 minuten stil geweest vanavond. Dat was heel bijzonder! Het was nog een race tegen de klok om op tijd voor de tv te zitten na allebei gewerkt te hebben, jongens opgehaald, chinees gegeten, baddersessie en vlag halfstok. Vooraf Micha verteld dat de Koningin zometeen op tv komt en dat alle mensen in Nederland 2 minuten stil zijn. Koningin weet hij nu omdat we net Koninginnedag gevierd hebben. We zijn stil voor alle mensen die er niet meer zijn. Ik vertelde verder dat er een trompet heel mooi gaat spelen en dat we daarna stil moeten zijn totdat de muziek weer speelt en dan gaan we zingen. Ik het 1e couplet van het Wilhelmus zingen tijdens het aankleden en toen nog een keer. Afgestemd op Ned. 2 viel Micha het grote beeld op, daar wilde hij wel een keer heen. Ja, als we eens naar Amsterdam gaan, gaan we ook dat beeld bezoeken. Hoe heet dat? Geen idee schat.

Zodra de Koningin in beeld kwam, hebben we haar even aangewezen en dat is de prins. Zie je al die mensen, die zijn straks ook allemaal stil. Hij zat zo lief bij me op schoot en zat aandachtig luisteren en zei op een gegeven moment 'ik moet een beetje lachen'. Nou schat, lach jij maar even hoor, dat hoort erbij als je iets spannend vindt. Toen speelde de trompet en daarna werden we stil....................

Wat een mooie en waardige herdenking op de Dam. Dit jaar raakte me het intenser dan andere jaren. Heeft het te maken met de commotie rondom het gedicht van die scholier, met de beslissing van gemeente Vorden, met mijn verbondenheid met het Joodse volk, met het feit dat ik zelf moeder ben...misschien van alles wat. Het raakte me wat sommige geïnterviewden, soms onder tranen, vertelden over hun herinnering aan de oorlog. Die Joodse meneer en mevrouw die een krans legden. Zij is als baby bij iemand anders ondergebracht en haar ouders zijn vermoord door het nazi-regime.

De verzetshelden, de oude militairen, zij die hebben geprobeerd Joden te redden, zij die gestreden hebben voor onze vrijheid, niet te vergeten de Britse, Canadese en Amerikaanse soldaten.

Toen klonk het Wilhelmus en hebben we staande meegezongen. Daarna nog de kranslegging gekeken en daarna liet de NOS korte beelden zien van allerlei plaatsen waar de oorlog herdacht werd, indrukwekkend zeg. Als de jongens groter zijn, zou ik daar graag eens naar toe willen gaan. Want Dodenherdenking, stil zijn voor hen die vielen voor onze vrijheid en denken aan al die mensen die om hun ras vermoord zijn, willen wij, nee moeten wij doorgeven aan onze kinderen bij wie de oorlog nog verder van hun af staat.

Ik bracht Micha naar bed, het voorlezen geskipt dit keer maar wel gezongen en gebeden. Ons avondrepertoire bestaat uit 4/5 liedjes (1 lied per avond hoor) maar 'Je hoeft niet bang te zijn' is Micha's favoriet. Hoe toepasselijk de woorden op een avond als deze:

Je hoeft niet bang te zijn
al gaat de storm te keer
leg maar gewoon je hand
in die van onze Heer (en dan geven we elkaar ook een hand)

Je hoeft niet bang te zijn
als oorlog komt of pijn (ik moest een snik onderdrukken)
de Heer zal als een muur
rondom je leven zijn

Je hoeft niet bang te zijn
al gaan de lichtjes uit
God is er en hij blijft
als jij je oogjes sluit (...............)


Hoeveel vaders en moeders hebben in de barakken van concentratiekampen, op onderduikadressen of waar dan ook hun kinderen liefkozend toegezongen, gestreeld, gekust in een zo'n benarde, vaak doodssituatie. Dat kwam zo bij me binnen pfffffff.

Ook nu is het Joodse volk in een benarde situatie. Is het ooit anders geweest? 'Dat nooit meer' hoor je nu. Maar nog steeds willen sommigen het Joodse volk vernietigen. Nooit meer is voor die mensen wanneer lukt het ons wel? Maar ik zie uit naar die dag die straks komen zal als Jezus de Messias terugkomt. Zijn plannen met Israel, het Joodse volk en wij gelovigen uit de heidenen en de wereld zijn niet te keren. Hoe de vijanden van Israel ook woelen, bedenken en strijden, God is trouw en Hij verbreekt geen verbond of belofte aan het Joodse volk (en aan ons) gedaan. En achter die God mag ik mij ook keren.

Dodenherdenking 2012...en 2013 en 2014 etc.



Morgen Bevrijdingsdag. Ik hoop op geïnterviewden met hun mooie verhaal over de bevrijding toen er licht gloorde aan de horizon. Vrij!

1 opmerking: