We welcome...

We welcome...

woensdag 21 december 2011

4 weken thuis: wennen & hechten

Vandaag zijn we 4 weken thuis.

Nieuws van de dag: ik heb ook MRSA en zal net als Joshua een behandeling moeten ondergaan. Deze week verwachten we daar een telefoontje over.

Verder zijn we tussen alle bedrijven door bezig met wennen en hechten. Ons nieuwe gezinsleven krijgt vorm maar we moeten ons wel opnieuw 'zetten' zeg maar. Een nieuw gezinslid is toegevoegd, van 3 naar 4 is een andere 'zetting'. En dat merken we allemaal in meer of mindere mate. Onze nieuwste aanwinst lijkt zich het beste te zetten, te voegen. Een lieve vrolijkerd is het, hij kan zo lekker lachen, heel ondeugend kijken met die prachtige zwarte kijkers en heel de dag eten (wat we natuurlijk niet doen).


Ik geniet nog heerlijk van mijn verlof en mijn dagen zijn..nee worden gevuld door mijn 2 jongens. Op woensdag ben ik alleen met Joshua want dan gaat Micha naar het KDV, dat laten we doorlopen ook al ben ik met verlof, leuk voor Micha en zijn vriendjes daar en leuk voor Joshua die mama dan even alleen heeft. Sinds we thuis zijn, doet Micha geen middagtuk meer maar speelt hij met zijn speelgoed, kleurt hij of kijkt hij Thomas de Trein/Cars/Het Zandkasteel. Dat gaat goed en hij valt 's-avonds zo in slaap. Halverwege de nacht wordt hij huilend wakker en slaapt hij tussen ons in verder. Dat is al zo sinds we terug zijn, zal allemaal met de nieuwe gezinsituatie te maken hebben want het is niet eerder gebeurd. Mijn lieve oudste.


Micha moet het meest wennen. Samen spelen gaat (nog) niet, Micha is zijn speelgoed aan het bewaken en verdedigen en komt zelf (bijna) niet aan spelen toe. Heeft J een auto dan wil M die. Gaat J dan naar de loopfiets, schreeuwt M 'mijn fiets Josh'. M moet mama delen en dat is moeilijk. Nu hij 3 is, horen we ook veel 'neeee ik doen' of 'stomme...knijper' haha. Omdat hij weet dat hij geen stomme mag zeggen tegen ons gaat hij het tegen dingen zeggen. Wel spitsvondig. Stomme is momenteel een triggerwoord voor hem. Ik ben aan het beraden wat we kunnen doen: stomme negeren of blijven reageren en corrigeren. Tips zijn welkom.

Leuk is het om de wat/waarom vragen te horen van je 3-jarige: Wat ben je aan het doen mama? Wat is dat papa?

De broertjes kunnen niet samen spelen maar wel samen op de bank springen (wat niet mag), samen gillen (dat mag even), samen op een loopfiets/eland en samen in bad spetteren. Veel gaat dus wel samen, komt goed. Tijd is het toverwoord en ik moet geduld hebben en flexibel meebewegen.


Thuis zijn vraagt energie, geduld en creativiteit maar ik wil niets liever dan zorgen voor mijn jongens en van ze genieten.

9 opmerkingen:

  1. Gezellig om weer wat van jullie te lezen!
    Enne de broertjes doen het prima samen hoor, als echte broers maar ja, of jij als mama dat nu altijd zo leuk vindt ;-)
    Hier zitten ze elkaar ook regelmatig in de haren en vooral de meiden kunnen er wat van; samen spelen loopt ook hier nog regelmatig uit in ruzie omdat ze hetzelfde willen hebben. Het is een fase roepen we dan hier in huis, gaat vanzelf weer over! Enne wat Micha betreft, als reageren, corrigeren niet echt effekt heeft zou ik gaan voor negeren. Dan is het ineens niet meer leuk want mama/papa reageert niet meer en dat is misschien net wat hij wil je aandacht maar dan negatief?

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Saskia,

    Iedere keer weer een feesje, jouw verhalen, ik was zo benieuwd hoe het was gegaan de eerste weekjes thuis maar zo te horen komt dat helemaal in orde in huize Akkerman! Wat een heerlijke foto van Joshua met zijn chipjes op de bank, je ziet m gewoon genieten. En Micha is echt de grote broer zo te lezen, vast een kwestie van tijd.

    Ik wens jullie een onvergetelijke eerste kerstmis samen.

    En nog even een tip (nav de gevolgde cursus Opvoeden Enzo: negeren van ongewenst gedrag is beste medicijn, al kost het wat doorzettingsvermogen en geduld...) anders: (ik heb het nog niet geprobeerd) het stoute woord héél vaak laten zegggen, zo hard als hij kan, dan is de lol er heel snel vanaf :-)

    Merry Christmas! Edmee

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Beste Saskia,
    Heerlijk om je verhalen en belevenissen te lezen, dit gaan wij waarschijnlijk ook mee maken!

    Ook ik heb een cursus opvoeden gedaan, Triple-P, wat ik vooral geleerd heb is zeggen wat ze wel mogen doen, ipv corrigeren wat ze niet moeten doen. Misschien kun je hier iets mee? Is wel even wennen, je zegt zo snel, niet doen...

    Veel succes!

    Groetjes, Marlies Matthijssen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi hoi,

    We zijn weer bijgelezen :-)
    Mooie foto's van je boys en ik kan me goed voorstellen dat het voor het hele gezin Akkerman wel even wennen en aanpassen is. Maar zoals je zelf ook al schrijft vast een kwestie van tijd.

    We kijken er naar uit om jullie op 14 januari weer als a4 te zien :-)

    Liefs
    Tjitze, Chantal en Lisan

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Sas,

    Wat heb je weer een mooi stuk geschreven! Hele leuke foto's van jullie grote trotsen (is dat meervoud?? ;) )!Het is voor jullie alle 4 wennen en dat kost inderdaad tijd. Je zult merken dat het stapje voor stapje steeds beter gaat. Blijf genieten van jullie mooie gezinnetje en hele fijne feestdagen toegewenst! Tot de 14e!
    Liefs Dagmar & co

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi!
    Wat een herkenbaar verhaal van Micha en Joshua! het had het verhaal van Boaz en Jesse kunnen zijn.
    En inderdaad ik hou het ook maar op tijd.
    Fijn dat het goed gaat! en succes met die vervelende mrsa en behandeling.

    Lieve groet Ida

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Saskia,
    Het is toch ook niet vreemd voor Micha, zijn plaatsje wordt ingenomen en ja delen valt niet mee voor een 3 jarige, maar komt goed moed en geduld hebben.
    Vervelend dat je ook MRSApos. bent, we hopen dat de terapie aan mag slaan.
    Fijne dagen en een voorspoedig 2012


    Lieve groet,Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dag beste mensen,

    Wat opnieuw een stralend, warm en inspirerend verhaal. Dat worden vast en zeker fijne kerstdagen en hopelijk heb je voor 2012 nog genoeg motviatie en inspiratie (maar dat zal wel het geval zijn!) om nog door te schrijven op dit prachtig weblog.

    Tips, tja; de kookwekker wat vaker zetten, dat vindt onze peuter erg helpend. Wil je de tringer zetten?, vraagt ze soms zelf al. (met speelgoed spelen om de beurt, naar bed gaan, etc.). En gewoon benoemen naar Micha toe, dat het best even wennen is en dat hij een stoere broer is (en dan een stoere broer-diploma overhandigen, o.i.d.) Maar wat een grap om jou tips te gaan geven, want je bent gewoon een natuurtalent!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heerlijk om weer even wat van jullie te horen. Wat fijn dat het zo goed gaat met Joshua. En die lieve Micha moet gewoon nog even aan zijn nieuwe rol als grote broer wennen. Levi komt sinds hij ziek is geweest ook iedere nacht gezellig bij ons buurten en tukt dan verder tussen ons in. Hopelijk gaat ook dat vanzelf weer over. Balen dat je ook de MRSA bacterie hebt. Hopelijk slaan de kuren aan. Liefs, Erika

    BeantwoordenVerwijderen