We welcome...

We welcome...

woensdag 14 november 2012

Mijn kind naar school

Mijn kind naar school ging door mijn hoofd toen ik net terugfietste van school naar huis. Mijn zoon, mijn oudste heb ik weggebracht voor zijn wenochtend op de basisschool. Wat had hij er zin in. Vanmorgen lag hij nog te slapen en toen we hem wakker maakten, vertelde Bouke dat hij naar school mocht. Jaaaa kwam er vanonder het dekbed en toen allemaal gekkigheid want dat doe je als je (bijna) kleuter bent haha.

Bouke naar zijn werk. Samen met Micha Joshua naar het KDV gebracht en toen wij saampjes weer terug. Pakje appelsap, bakje met mandarijn en zijn gymschoenTJES in de rugzak en daarna op de fiets naar school. Je kind naar school brengen op de fiets is echt iets voor Nederlandse moeders...toch? Of lopend maar dat beeld van fietsende moeders met hun kroost heeft voor mij iets aantrekkelijks. En nu mag ik ook zo'n moeder zijn en ik ben vandaag gewoon heel dankbaar, gelukkig en trots op mijn zoon van ver.




Alsof het niets is, stapte hij binnen, rende naar zijn ijsbeer :-), deed zijn bodywarmer uit en in de luizentas. Hup naar binnen waar een invaljuf was (maakt niet uit, voor Micha is alles en iedereen nieuw) en na een handje en "Ik ben Micha" ging hij weer naar de garage met de autootjes. Daarna door naar het winkeltje (had hij het thuis ook al over tegen Bouke) en niets verlegen of uncomfy daar in de klas. Na een kus en veel plezier en ik kom je straks weer ophalen, bleef ik nog in de hal staan: foto's maken en mijn kind observeren met een gevoel van ah, oh en een glimlach. De juf liep daarna naar hem toe, pakte een bak met ander speelgoed en hij ging ermee spelen. Hij zag me en waar ik dacht oh misschien is dit niet slim, zwaaide ik en kreeg ik een zwaai en handkus terug. Niets van ik wil toch naar mama. Goed zo Micha. Ik zag hoe hij in de kring ging zitten (op het hoekje bij de deur) en toen ben ik naar buiten gegaan. De onderbouwcoordinatrice nog even gesproken wat fijn was. Alles voelt goed en ik ben een heel DANKBARE moeder...van een kleuter.




Vanmiddag neemt hij afscheid bij het KDV en mag hij trakteren. We hebben muffins met hagelslag gebakken. Dit tijdperkje sluiten we af en 8 jaar basisschool dient zich aan. Micha is ready and so are we.

P.S. Is het al 12.00 uur...................:-))))))

7 opmerkingen:

  1. hahaha, je zult de wijzers van de klok vanmorgen met je ogen vooruit willen duwen! Maar echt het wordt 12 uur en dan heb je of een kleuter die de oren van je hoofd kletst of een kleuter die denkt 'Mama alsjeblieft laat me even' :-) Maar die laatste foto spreekt boekdelen, Micha is groot!!

    Simone

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, die eerste foto! Volgens mij is hij daar prima op z'n plek. Succes vanmorgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. zo herkenbaar, nian zit nu alweer 3 weken op school, hij vind het ook super,ik vond het zelf wel moeilijk liep met een grote brok in mijn keel, juf vroeg na de tijd en hoe is het met moeder gegaan?
    groetjes judith

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk Sas! Een kleuter is leuk! En het voelt heel erg bijzonder als je daar voor het eerst je kind gaat brengen dat ben ik helemaal met je eens! Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat leuk en herkenbaar omschreven, op de fiets met je kind naar de basisschool!
    Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fijn joh dat hij zo spontaan is en je hem niet huilend hoefde achter te laten.
    Een gave dat je alles zo leuk en goed kan verwoorden. Herinneringen aan een periode die zo, of te, snel voorbij is gegaan.
    Heel veel zegen en blijdschap nog met z'n viertjes.

    Ruud.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dag Saskia,

    Wat warm en vol dankbaarheid geschreven en oh zo herkenbaar van onze eigen Eline..... Blijf vooral zo doorschrijven, vol verwondering van al het moois dat jou is toevertrouwd, omdat het bij jou in vertrouwde handen is.

    gr. Erna

    BeantwoordenVerwijderen