Party of 5: september 2012

Gedeelte uit kinderlied Kom aan boord
....
voor het kindje dat nog nooit
van trouw of liefde heeft gehoord
is er altijd nog die Ene
en die roept: “kom maar aan boord!”

Refrein
Kom aan boord
ook voor jou is er een plekje
waar je hoort
...

Dit werd gezongen tijdens het Poppentheater dat deze week een leuke voorstelling gaf tijdens de feestweek van onze gemeente die 40 jaar bestaat. Ik was samen met Micha en nog ca. 175 kinderen.

Het ontroerde me en met Joshua's verjaardag in aantocht nog meer. Ik denk terug aan vorig jaar toen we op vakantie waren in Zeeland en vandaag een jaar geleden poffertjes hebben gegeten in Domburg ter ere van Joshua's verjaardag. Maar vandaag, een jaar later, is hij bij ons, hebben we voor hem gezongen, was hij het stralende middelpunt op deze zonovergoten dag. Een tuinfeest dus (de rest van ons gezin is in het najaar/winter jarig en dit was de eerste verjaardag ooit die we buiten vierden, ieder jaar zo graag :-)

2 jaar is hij geworden, onze kleine, lieve bikkel. Hij doet het zo goed, hij is zo lief, ik houd zoveel van hem. De liefde voor hem groeit nog altijd. Micha was een baby van een half jaar oud en Joshua was 14 maanden toen we hem voor het eerst in onze armen hielden vorig jaar 6 november in Nanchang, China. Een actieve, ondernemende, leergierige dreumes die alles zelluf wilde doen, toen al. Thuis met verlof in de wintermaanden gaf weinig bewegingsruimte en ik vond het pittig. Micha ineens moeten corrigeren, omgaan met een boze, gefrustreerde Micha die speelgoed moest delen met een dreumes broertje die er 'ineens' was en daarnaast de verzorging voor 2 i.p.v. 1. De overgang van 1 naar 2 heb ik zwaarder ervaren dan voor de eerste keer moeder worden. En het feit dat ik altijd mijn huis op orde wil hebben....dat gaat niet in 1x maar dat wilde ik wel. In theorie wist ik het maar nu ondervonden dat wennen en hechten ook iets van ouders naar het kind is. Wennen en hechten bij Micha ging vanzelf. Het echte keerpunt was na Joshua's operatie. Een ander kind met een blij karaktertje. Ik werd daar zo blij van. Een domino effect. Toen ging ook dit wennen en hechten als vanzelf, hoe wonderlijk eigenlijk. We zijn zo innig samen, ons slaapritueel is kostbaar en hij kan zo lekker kroelen. Met een lach gaat hij naar bed en slaapt als een roosje (doet hij al vanaf thuiskomst, wat een goed slaper). Twee totaal verschillende persoontjes met hun eigen, unieke karakter en zoveel liefde voor allebei. Dank U God voor de liefdescapaciteit van een mensenhart.

Een prachtige dag vol gezelligheid. Joshua, bij ons is jouw plekje, waar je hoort. Geen tehuis maar een thuis! Het verschil voor ieder kind!