Kerstgroet 2012

 

 

A4 familiedag

Op 23 november vierden wij 1 jaar samen als A4. In de hele vroege ochtend van 23 november (onze vlucht had enorme vertraging) landden wij op Schiphol en zagen we aan het eind van de slurf onze oudste...A4 was echt compleet. Wat een heerlijk moment. Makkelijk om terug te halen, kan ik je zeggen.

Broertjes toen en nu. Het gaat goed tussen die twee. Joshua zorgt er voor dat Micha van zich af bijt (niet letterlijk gelukkig) en ook van zich laat horen. Er wordt ook wel eens een knuffel uitgedeeld, so sweet. Samen heel hard mama roepen aan tafel, samen heerlijk badderen en soort van zwemmen en samen met de vele soorten en maten auto's spelen.

We wilden als uitje naar de Ark van Noach maar Micha gaat daar binnenkort met school naar toe en aangezien het druk was op Bouke's werk, hebben we dat laten gaan en zijn we lekker gaan eten bij een Italiaan (we love Italian food) waar ze een kinderspeelruimte hebben (we like!!!). Lekkere pasta, smakelijk wijntje en twee appelsap. Het toetje werd besteld bij de M op de weg terug naar huis.

Big brother meets little brother

 

2 broers een jaar later.

 

Micha 4 jaar

Onze lieve Micha is vandaag 4 jaar geworden. Een gewone woensdag voor ons in 2008. Een werkdag, geen afspraken in onze agenda dus vermoedelijk thuis geweest allebei. Vol verlangen naar een kindje maar geen weet van jouw geboorte. Maar de Here God zag jou, Hij kende jou al voordat je geboren werd. (Psalm 139) 

De verjaardag van mijn kind is onlosmakelijk verbonden aan zijn roots: Taiwan, zijn geboortemoeder, aan afscheid en loslaten....waardoor wij hem mochten verwelkomen en in onze armen mochten krijgen. Onze trouwdag was een geweldige dag maar de aankomst van Micha overtrof alles!

Ik denk aan jou kwam deze dagen een paar keer terug in mijn gedachten. Heb getracht het in een gedichtje te verwerken.

 

Ik denk aan jou,

denk jij aan mij?

Vier jaar geleden werd hij geboren onder jouw hart

en drie weken later werd hij geboren in mijn hart.

Mijn dank is groot dat jij hem het leven bood.

Samen moeder van een zoon en dat is voor mij zo gewoon.

Verbonden door dat prachtige kind

door familie en vrienden zo bemind.

Hij is zo lief, een kleuter nu en het gaat hem goed.

Oh ik hoop en bid dat hij jou op een dag weer ontmoet.

Gefeliciteerd lieve Micha. Trots zijn we op jou en crazy in love.

 

Mijn kind naar school

Mijn kind naar school ging door mijn hoofd toen ik net terugfietste van school naar huis. Mijn zoon, mijn oudste heb ik weggebracht voor zijn wenochtend op de basisschool. Wat had hij er zin in. Vanmorgen lag hij nog te slapen en toen we hem wakker maakten, vertelde Bouke dat hij naar school mocht. Jaaaa kwam er vanonder het dekbed en toen allemaal gekkigheid want dat doe je als je (bijna) kleuter bent haha.

Bouke naar zijn werk. Samen met Micha Joshua naar het KDV gebracht en toen wij saampjes weer terug. Pakje appelsap, bakje met mandarijn en zijn gymschoenTJES in de rugzak en daarna op de fiets naar school. Je kind naar school brengen op de fiets is echt iets voor Nederlandse moeders...toch? Of lopend maar dat beeld van fietsende moeders met hun kroost heeft voor mij iets aantrekkelijks. En nu mag ik ook zo'n moeder zijn en ik ben vandaag gewoon heel dankbaar, gelukkig en trots op mijn zoon van ver.

Alsof het niets is, stapte hij binnen, rende naar zijn ijsbeer :-), deed zijn bodywarmer uit en in de luizentas. Hup naar binnen waar een invaljuf was (maakt niet uit, voor Micha is alles en iedereen nieuw) en na een handje en "Ik ben Micha" ging hij weer naar de garage met de autootjes. Daarna door naar het winkeltje (had hij het thuis ook al over tegen Bouke) en niets verlegen of uncomfy daar in de klas. Na een kus en veel plezier en ik kom je straks weer ophalen, bleef ik nog in de hal staan: foto's maken en mijn kind observeren met een gevoel van ah, oh en een glimlach. De juf liep daarna naar hem toe, pakte een bak met ander speelgoed en hij ging ermee spelen. Hij zag me en waar ik dacht oh misschien is dit niet slim, zwaaide ik en kreeg ik een zwaai en handkus terug. Niets van ik wil toch naar mama. Goed zo Micha. Ik zag hoe hij in de kring ging zitten (op het hoekje bij de deur) en toen ben ik naar buiten gegaan. De onderbouwcoordinatrice nog even gesproken wat fijn was. Alles voelt goed en ik ben een heel DANKBARE moeder...van een kleuter.

Vanmiddag neemt hij afscheid bij het KDV en mag hij trakteren. We hebben muffins met hagelslag gebakken. Dit tijdperkje sluiten we af en 8 jaar basisschool dient zich aan. Micha is ready and so are we.

P.S. Is het al 12.00 uur...................:-))))))

Joshua-dag

06-11-2011 / 06-11-2012: Joshua-dag

Dinsdag 6 november was het een jaar geleden dat we Joshua Tao in Nanchang, de provinciehoofdstad van Jiangxi in onze armen sloten. In de lobby van het hotel waar mensen in en uit lopen zagen we onze zoon voor het eerst. Een heel bruin en gladgeschoren koppie en een grote schaafwond op z'n hoofd. Nu begrijpen we dat....een doerak is het die niet bang is en op alles klimt wat klimbaar is.

Vorig jaar op zondag, een jaar later een gewone dinsdag maar met een speciale herinnering. Iets meer snoepjes, een ijsje als toetje en een kadootje erbij. Zaten we vorig jaar heerlijk te eten met gids Chris en Meiling-begeleidster Corrie in het restaurant naast het hotel in Nanchang (waar we de eerste smile kregen van Joshua) zijn we vorige week samen naar de bios geweest voor de nieuwe Bond-film Skyfall (a must see). Was leuk samen weg. Veel foto's en videobeelden terug gezien van de reis. Veel om bij stil te staan. Veel om voor te danken. Joshua wo ai ni!

Unforgettable!

Post voor Micha

Zo leuk. Vandaag kwam een envelop binnen voor Micha. Een uitnodiging voor de wenmorgen en een boekje waarin wordt verteld dat ze het leuk vinden dat hij naar school komt als hij 4 jaar wordt. Samen de post open gemaakt en het boekje gelezen. Wat een leuk moment. We tellen af naar zijn verjaardag en tevens zijn eerste echte schooldag. Bedankt school en juffen!

 

Vandaag kwamen de eerste kadootjes voor hem binnen. Een brooddoos en beker...met naam (scheelt zo'n stickertje dat weer los kan laten en daar heb ik zo'n hekel aan :-) Morgen komt zijn rugzak binnen en dan is onze boy er klaar voor. Wij ook? Ja, wij ook. Groter worden hoort er bij en wij groeien mee met hem. Het is wel wat. Als baby van 6 maanden eindelijk in mijn armen en dan nu al zo 'groot' en wijze praat dat per week toeneemt. Ja het is heerlijk om een kleuter in huis te hebben.....want ik heb toch nog een peutertje om me heen.

En dat peutertje was vandaag voor 't laatst op de babygroep. Vanaf volgende week zit hij in de peutergroep, dezelfde groep als Micha. Nog 2x voor Micha en dan trakteren en afscheid nemen van het KDV. Hij doet het goed en doet met alle activiteiten gezellig mee. Een toppertje onze Joshua.

 

Genoeg beleefd

Het is druk (geweest) maar nu even bloggen, heerlijk om weer te schrijven.

Na Joshua's zonnige verjaardag mocht hij ook voor 't eerst trakteren op de groep. Ik ben niet heel crea bea maar toch wat leuks gefreubeld: mandje met knijpfruit en kaartje eraan en voor de juffen een reep chocolade. Een echte verjaardagsmuts, een kadootje, zingen en een boel gezelligheid. Ik had het fototoestel achtergelaten en lief als die meiden zijn, heb ik genoeg materiaal voor later....en nu! Ons KDV zit op Yammer en zo kun je vanaf je werkplek kijken of de groep van je kind foto's of een update heeft geplaatst en kun je dus meegenieten en reageren. Jullie weten dat ik fan ben van social media dus hier doe ik ook volop aan mee. Even online, kijken of mijn jongens op een foto staan, even lachen en weer back to work. Ik heb deze week mijn eerste oudercommissievergadering bijgewoond. Leuk om zo betrokken te zijn bij de opvang van je kinderen en meer te leren over deze branche, mee te denken en helpende hand te zijn bij feestdagen etc. Een leuke groep vrouwen en een van hun mannen had een caramel shortbread gebakken...te lekker! We hopen bij de notulen ook het recept te ontvangen:-)

 

De zaterdag erop was de jaarlijkse Meilingdag en hebben we een hele leuk dag gehad in Toverland in Sevenum. Ik had van collega's al gehoord dat het zo leuk was voor (kleine)kinderen en inderdaad echt een familiepretpark met ook attracties voor de ouders :-) Weer een eerste keer (die lijst wordt alsmaar langer) door met z'n vieren daar te zijn. Onze reisgenoten waren er niet helaas maar die zien we heel snel. Wat zijn we benieuwd naar Ke-Mei en Jesse. Mijn gedachten gaan deze periode regelmatig terug naar een jaar geleden toen we ons voorbereidden op de grote reis.

Verder hebben we vrienden en bekenden gezien en ouders die vorig jaar nog met voorstelfoto op zak liepen en nu een prachtige zoon of dochter bij zich hadden. Er waren wederom medewerkers van het kindertehuis CSS aanwezig om de kinderen te zien en te filmen. Micha kreeg twee souveniertjes met Taiwan erop. Ik werd emotioneel toen een van de dames Micha herkende (we sturen elk jaar 3 updates met foto's maar toch) en zijn Taiwanese naam riep. Daar praatten we natuurlijk samen over door. Bijzonder en vertrouwd tegelijk. Ik vroeg haar iets waar ik niet van verwachtte dat ze het antwoord wist maar dat was niet zo. Zijn begin, waar ik niet bij was, kwam even samen met de vraag en het gesprekje wat we toen hadden. Ik vocht tegen mijn tranen met mijn lieve oudste naast me. Terug bij Bouke kon ik ontladen en vertelde ik hoe intens ik was geraakt.

Joshua viel op de parkeerplaats al in slaap en Micha een paar km verder...tot we thuis waren :-)

Een ochtendje Loonse en Drunense duinen daarna was op en top GENIETEN. Emmertjes mee, rugzak met koffie/thee/lekkers en kleed voor op het zand. Lekker gestruind, in de boom geklommen en zo niks bijzonders gedaan dan van elkaar genieten. Op deze momenten zou ik willen dat een camera alles vastlegt...

O ja, ook zo leuk om even te vertellen. Joshua dinsdag ook voor 't eerst (weer 1 haha) met een supermarktwagentje door de winkel. Het was gelukkig rustig want wat een verschil weer tussen die jongens. Micha loopt netjes en RUSTIG achter het wagentje en achter mij aan, LEGT de boodschappen erin. Joshua ging als een MANIAAK door de paden, SMIJT de spullen erin (met een grote lach en glimoogjes erbij) en ik leek wel een rij-instructeur....Gevolg: Joshua alleen zachte boodschappen zoals de geraspte kaas en Micha de fles met pastasaus. Wordt vervolgd? Ja natuurlijk maar niet in het weekend. Het moet ook voor moeders leuk blijven. 

Ook voor jou is er een plekje

Gedeelte uit kinderlied Kom aan boord
....
voor het kindje dat nog nooit
van trouw of liefde heeft gehoord
is er altijd nog die Ene
en die roept: “kom maar aan boord!”

Refrein
Kom aan boord
ook voor jou is er een plekje
waar je hoort
...

Dit werd gezongen tijdens het Poppentheater dat deze week een leuke voorstelling gaf tijdens de feestweek van onze gemeente die 40 jaar bestaat. Ik was samen met Micha en nog ca. 175 kinderen.

Het ontroerde me en met Joshua's verjaardag in aantocht nog meer. Ik denk terug aan vorig jaar toen we op vakantie waren in Zeeland en vandaag een jaar geleden poffertjes hebben gegeten in Domburg ter ere van Joshua's verjaardag. Maar vandaag, een jaar later, is hij bij ons, hebben we voor hem gezongen, was hij het stralende middelpunt op deze zonovergoten dag. Een tuinfeest dus (de rest van ons gezin is in het najaar/winter jarig en dit was de eerste verjaardag ooit die we buiten vierden, ieder jaar zo graag :-)

 

2 jaar is hij geworden, onze kleine, lieve bikkel. Hij doet het zo goed, hij is zo lief, ik houd zoveel van hem. De liefde voor hem groeit nog altijd. Micha was een baby van een half jaar oud en Joshua was 14 maanden toen we hem voor het eerst in onze armen hielden vorig jaar 6 november in Nanchang, China. Een actieve, ondernemende, leergierige dreumes die alles zelluf wilde doen, toen al. Thuis met verlof in de wintermaanden gaf weinig bewegingsruimte en ik vond het pittig. Micha ineens moeten corrigeren, omgaan met een boze, gefrustreerde Micha die speelgoed moest delen met een dreumes broertje die er 'ineens' was en daarnaast de verzorging voor 2 i.p.v. 1. De overgang van 1 naar 2 heb ik zwaarder ervaren dan voor de eerste keer moeder worden. En het feit dat ik altijd mijn huis op orde wil hebben....dat gaat niet in 1x maar dat wilde ik wel. In theorie wist ik het maar nu ondervonden dat wennen en hechten ook iets van ouders naar het kind is. Wennen en hechten bij Micha ging vanzelf. Het echte keerpunt was na Joshua's operatie. Een ander kind met een blij karaktertje. Ik werd daar zo blij van. Een domino effect. Toen ging ook dit wennen en hechten als vanzelf, hoe wonderlijk eigenlijk. We zijn zo innig samen, ons slaapritueel is kostbaar en hij kan zo lekker kroelen. Met een lach gaat hij naar bed en slaapt als een roosje (doet hij al vanaf thuiskomst, wat een goed slaper). Twee totaal verschillende persoontjes met hun eigen, unieke karakter en zoveel liefde voor allebei. Dank U God voor de liefdescapaciteit van een mensenhart.  

Een prachtige dag vol gezelligheid. Joshua, bij ons is jouw plekje, waar je hoort. Geen tehuis maar een thuis! Het verschil voor ieder kind!

Ja lieverd met sirene!



Van papa voor Joshua: van oud naar nieuw

Klaar voor het najaar

 

Step van opa en omi: gelijk proberen en niet helpen

 

Tuin vol gezelligheid

 

Het Spoorwegmuseum: verrassend leuk

We hebben een leuke dag gehad vandaag. Een bezoek aan Het Spoorwegmuseum in Utrecht. Niets teveel gezegd door anderen over hoe leuk dit museum is voor kinderen. Een absolute aanrader. Verhoudingsgewijs veel jongetjes gezien :-)

 

Met de auto naar Utrecht CS gereden en daar vanaf spoor 1 de trein gepakt naar Maliebaan = het Spoorwegmuseum. Een trein vol met kinderen, ouders en opa's en oma's. Via de ticketautomaat op CS een combiticket gekocht voor trein en entree, handig en makkelijk. Kinderen tot 4 jaar gratis :-)

Heen geen conducteur die kaartjes kwam knippen maar terug wel gelukkig zodat Micha een knipje kreeg...in het kaartje.

Op de heenweg stopte de trein onder een viaduct en vertelde de machinist 'jongens en meisjes, we staan stil want we hebben een lekke band......grapje'. De machinist liep naar de andere kant van de trein en we reden dezelfde weg terug. Met 20 minuten waren we er. Lekker zonnetje erbij, heerlijk want er was ook buiten genoeg te doen/zien.

Het kaartje lag binnen no time tussen het raam en de stoel,
niet meer te pakken, typisch Joshua.

Tot en met morgen is er aandacht voor Chuggington, weer een treinserie maar wel leuk zeg. Op 2 grote vloeren met een hekje eromheen konden kinderen naar hartelust spelen. De vloeren lagen bezaaid met rails en alle toebehoren die er maar te krijgen zijn.

Wilson, Brewster en Koko

Ondertussen dronken wij een kop thee en koffie.

Buiten wat glijbanen en een kleine NS-trein voor kinderen. Samen hebben de jongens een coupe gedeeld en een rondje gereden (soms even uit ons zicht, spannend) en wij ondertussen foto's gemaakt, net als alle andere ouders.

Echte kolen vastgehouden (lang leve de natte doekjes), in een postwagon geweest, een koninklijke wagon gezien en zelfs in een attractie geweest (Stalen Monsters) met z'n vieren. Micha vond het spannend voorin bij papa: in het donker allemaal gesis, gefluit en stoom van stalen monsters.

Ook nog geschminkt: 2 piraatjes hadden we ineens. Nou ja 2. Micha wilde groen en Joshua kreeg blauw maar halverwege (het lapje zat er nog niet op en ook de stoppelbaard ontbrak) wilde meneer niet meer. Zo had ons 2e piraatje alleen een piratenmuts.

Poffertjes gegeten en chipjes op. Het was ontzettend leuk.

Eerste museumbezoek met de kinderen was een succes. Museumjaarkaart aanschaffen?

P.S. Hebben jullie nog musea-tips waar je met kinderen goed naar toe kan gaan?

Entree



Tropisch Zuid-Frankrijk

Terug van 2 weken Zuid-Frankrijk. 2 weken buiten geleefd, 2 weken 24/7 family time, 2 weken op en top genieten, 2 weken geen sokken, jas of lange broek, 2 weken croissants of stokbrood als ontbijt en 2 weken lang tenminste 1 ijsje per dag voor de jongens.

Mijn/onze eerste zonvakantie naar Frankrijk was een succes. We zaten aan de Cote d'Azur en zaten dagelijks in 30+, oh wat lekker. Plaatsen bezocht als Antibes, Cannes, met een veerboot naar St. Tropez, avondmarkt in St. Raphael en een dag naar Monaco geweest. Cannes en Monaco waren surreal. The rich and famous, the very, very, very rich. De super de luxe jachten, de automerken die Bouke kent met kentekens uit Rusland, Qatar, Kuwait en de grote, dure hotelketens waren gewoon leuk om naar te kijken, om langs te lopen en na een ijsje weer naar de parkeergarage te lopen en weg te zoeven in onze eigen Octavia mét dakkoffer :-))) Wat een lol hadden we toen we met die bolide niet 1 maar 2 rondjes langs het Casino reden.

Onze eerste week was de laatste week van onze buren en wat leuk hun daar toevallig te treffen! Samen uit eten geweest en met hun meiden paar leuke stranddagen gehad. Daarna kwam mijn jongste zus een paar daagjes langs. Ams-Nice is maar 1,5 uur vliegen. 1,5 uur en je zit tussen de palmbomen!

De terugreis ging als een trein zo snel. In 12 uur van deur tot deur. 's Nachts gereden en achterin dus stil. We kwamen thuis in stromende regen en dat bleef zo de hele dag. Maar na deze heerlijke gezinsvakantie (voor 't eerst met Joshua erbij) en zoveel zon hoor je ons niet klagen. We hebben alweer een hele warme week gehad en ook vandaag hadden we een warm zonnetje. De zon geeft extra gezelligheid.

De rest van de vakantie in de vorm van foto's. Groetjes van ons en summer ain't over yet!

Treintje door Antibes



Mooi plaatje



Waterpret in Antibes

'Blue Lagoon'...zo mooi en azuurblauw water

Bescheiden :-) haventje in St. Tropez

Zooooo ondeugend

My guy

Smurfenijs favoriet bij M

Happy A4